Głównym celem kinezyterapii jest przywrócenie choremu sprawności utraconej na skutek urazu lub spowolnienie albo zatrzymanie przebiegu postępującej choroby.
Kinezyterapia to inaczej gimnastyka lecznicza, zwana także rehabilitacją ruchową. Co ciekawe, za jej pomocą można leczyć nie tylko schorzenia układu ruchu, ale także choroby serca, choroby układu pokarmowego, nerwowego, a nawet moczowo-płciowego. Kinezyterapia przywraca ruchomość w stawach, zwiększa siłę i wytrzymałość mięśni, wspomaga i reguluje pracę ośrodkowego układu nerwowego, układu sercowo-naczyniowego i oddechowego. Kinezyterapia przywraca ruchomość w stawach, zwiększa siłę i wytrzymałość mięśni, wspomaga i reguluje pracę ośrodkowego układu nerwowego, układu sercowo-naczyniowego i oddechowego. Koryguje także wady postawy ciała oraz pomaga osobom z trwałą niepełnosprawnością przystosować się do nowych warunków życiowych. Ćwiczenia dzielimy na działające miejscowo oraz podnoszące ogólną sprawność fizyczną, wydolność układu oddechowego oraz układu krążenia. Mogą być one czynne, czyli wykonywane z aktywnym udziałem pacjenta lub bierne – odbywać się bez jego udziału. Forma ćwiczeń zależy przede wszystkim od stanu, potrzeb i możliwości chorego.
Kinezyterapia pomaga przede wszystkim przy bólach, otyłości, dyskopatiach, zanikach mięśniowych, wadach postawy, niedowładzie kończyn oraz przewlekłych schorzeniach układu krążenia i układu oddechowego. Jej efekty są kwestią indywidualną – wśród nich najczęściej wymienia się jednak zwiększenie siły mięśniowej oraz zakresu ruchu, zmniejszenie bólu, poprawę elastyczności mięśni i obniżenie ich podwyższonego napięcia, podniesienie poziomu endorfin, zwiększenie elastyczności stawów, uregulowanie ciśnienia krwi i przemiany materii oraz poprawa wydolności krążeniowo-oddechowej.
